salam blog,
rupa-rupanya ada lagi manusia yang baik hati di dunia yang kejam ini..sungguh mulia hatinya hanya Allah yang dapat membalasnya..bukan aku hendak memuji lebih2, tapi cuba korang lihat dunia sekarang, kejam..memang kejam..kadang2 pilih bulu pun ramai..tapi hamba Allah ni tetap dengan kerendahan hatinya...zaman sekarang ni semuanya mau ikut trend..kadang sampai ada yang lupa pendirian..lupa matlamat hidup..sentiasa ingin tinggi dari orang lain akibatnya menjadi bongkak...ok ok..balik kepada cerita...hamba Allah ni memang aku kagum..kalau orang lain, sibuk pelihara kucing siamlaaa, parsilaa, jawalaaa..aik??adakah kucing jawa..??hahaha..apa-apala... tapi hamba Allah ni tidak..kucing jalanan tu laaa yang dia bawa balik rumah..dijaga, dibelai, disayang, dipulihara dan dipelihara selayaknya kucing yang mahal-mahal..subhanaAllah..memang hebat hamba Allah ni...
ok ok..teruskan cerita..melihat blog hamba Allah ni kan..teringat kisah ku tym kecik2 dulu..dulu aku pun pelihara kucing, tapi selalu hilang..kadang2 mak aku buang..itupun tanpa kerelaan hati..pernah satu hari mak aku buang kucing sampai aku demam seminggu..mak aku ni bijak sikit, kalau mau buang kucing aku, tunggu aku tiada di rumah..samada balik kampung ataupun pergi sekolah...ada satu hari ni, aku ada kucing..kucing tiga bulu(tiga warna)...aku panggil memeng..jadi tym tu cuti sekolah, kami satu family balik kampung.. mak aku suruh buang kucing ni sebab nanti kalau simpan dirumah, kucing tu berak. aku pun dengan linangan airmata dan berat hatinya melepaskan kucing tu di restoran.. seminggu lepas tu, kami pun balik rumah.. dengan kuasa Allah..dan dengan kerinduan yang dalam ngan kucing tu..tiba2 aku dengar suara kucing mengeow di luar rumah..aku ingatkan kucing liar mana..aku pun bukaklah pintu rumahku..alangkah terkejutnya aku...rupa2nya kucing yang aku buang pandai balik ke rumahku..aku peluk kucingku seerat2nya dengan linangan airmata yang aku tak dapat tahan lagi...aku pun bagitaulah kat mak aku..mak aku punya terkejut..and then mak aku pun terus tak nak buang kucing lagi..korang bayangkan, rumahku dengan restoran tu punyalah jauh..memang jauh..sedangkan aku berjalan pun ndak larat..apatah lagi kucing tu..sehinggalah aku berpindah ke kota kinabalu..aku pun berpisah dengan kucingku tu..bukan apa...kucingku tu telah menemui ajalnya sebab sakit tua..and itupun meninggal seminggu sebelum aku pindah kk...
ada lagi ni pula...anak kucingku ni suka sangat main dengan kereta...kalau keta mainan ndak pa juga..yang ni kereta besar..jadi anak kucingku ni selalulah main2 dalam enjin kereta tu..kalau bukan enjin kereta, tayar kereta..anak kucingku ni memang comel..kucing tiga warna..tapi aku panggil kucing tiga bulu..sudahlah mata besar, telinga kecik..kaki lagi putut..alahai..comelnya..hhhmmmm...jadi satu hari ni, sedang aku tidur diruang tamu..bapa aku nak jalan pergi pasar malam..aku terlupa pasal anak kucingku diluar rumah...sekali aku tersedar, aku teriak sekuat hati kat tempat bapa aku..tapi..semuanya sudah terlambat...kucing aku mati kerna pijak tayar keta..bapaku pun terkejut...kucingku tu pun suka sangat tidur sana...apa lagi..seminggu juga aku demam..aku kebumikan kucing ku tu di depan rumahku..sedihnya...* lap airmata
ok..kita teruskan cerita...kalau korang nak tahu sangat pasal hamba Allah yang aku cakap di atas tu.. klik jak link ni...aku nak balik hostel dulu...nanti sampai hostel, aku sambung cerita.
http://kakimotong.blogspot.com